terugtocht

Na mijn laatste post ben ik naar Mr. Burger een burger gaan eten, want in het restaurant mocht ik niet vroeger eten. Daarna ben ik op het dak nog wat sociaal gaan doen met de rest van de commune. Ik ben nog met hen meegegaan naar het restaurant om daar dan iedereen in 1 keer goodbye te kunnen zwaaien. (ondertussen kreeg ik ook een papiertje in de hand da wou zeggen "geslaagd voor dit opleidingsonderdeel" veronderstel ik)

Van daaruit naar de bus. De rit zelf heb ik constant geslapen. Bij het uitstappen (zo rond 1u en een sieke) kwamen 1001 gasten mij een taxirit aanbieden, die ik vriendelijk weigerde (wat hen erg op stang jaagde).
Eigenlijk had ik beter "ja" gezegd, want ik bleek in een buitenwijk tussen de straathonden te zitten en veel herkenningspunten waren er niet. Op goed geluk heb ik een straat afgetert en ik zag plots de akropolis dus wist waar ik heen moest.
Ik ben dus terug vrij laat in de jeugdherberg aangekomen (maar mijn timing klopte wel! ik had 45 minuten stappen gerekend en het waren er 55). In de kamer waren twee meisjes nog aan het douchen, ik was wel geschrokken (dacht dat mannen en vrouwen aparte dromitories waren) en keek nog eens naar het kamernummer...
Bijna ingedommeld kwam er nog een jap binnen gesukkeld, zelfde verhaal als het mijne... (welja, in het donker lijk ik ook een meisje he).
Bijna ingedommeld ging één van die meisjes haar discoteek (lees: gsm) af.

Na een korte nacht vroegtijdig op de been (vliegtuig om 13u.. en ik was al op stap om 9u). Naar de bus gewandeld, daar wat gekeken naar de wacht aan het parlement en om 10u op de bus.
Om 11u was ik dus mooi 2u voortijd. Voor mij aan de gate stond een amerikaan heisa te maken over honeymoon en zijn vrouw die spoorloos was en dat het de stewardess haar schuld ging zijn dat ze niet wou omroepen enz enz enz, bleek dat het om een vlucht van een andere maatschappij was naar milaan, net voor de onze.

Toen we mochten boarden stond ik te kletsen met twee gezapige amerikaanse negerinnen, die ook lachten met mr. honeymoon en die francaise net voor mij die ook hetzelfde verhaal had gedaan en gewiekst voorkroop. (ik had aan die negerinnen eerst alles veraald van die franse meet, handig zeg taalvaardigheid! en niemand die dat verwacht van een 20 jarige zo blijkt!)

Vlucht 15 minuten vertraging -> nog 45 minuten om mijn gate te vinden in milaan... Alleen werd het nog erger... Aan de grond in milaan was de laadbrug aan tuiten, waardoor mij nog 10 minuten resteerden om mijn gate te vinden.
Goede aanduiding en het feit dat deze luchthaven als 2 druppels op die van Rome lijkt (die ik ondertussen wel ken) zorgden dat ik zelfs niet de laatste was om te boarden!
Het vliegtuig was er een met de motoren achteraan aan de staart (ipv onder de vleugels), bijgevolg een zeer rustige stille vlucht, over de heldere alpen met een ijsje in de hand als tussendoortje!
In Brussel gebeurde natuurlijk de kak die ik verwacht had, mijn bagage kon onmogelijk in 10 minuten van vliegtuig verkruipen... Kampadres nalaten en op de trein naar de ardennen!
Wel jammer, ik heb daar zelf veel moederlief staan opwachten, op televisie veel sporters etc. zien buitenkomen uit dat gat waar al die mensen wachten voor hen, en voor mij... Een trein op -1 als ik me haast...

In brussel zuid was er een vertraging van de trein, waardoor in in charleroi zuid 5 minuten had om mijn boemeltrein te vinden (maar ik had maar 1 rugzakje dus geen probleem). Onderweg gebeld met vader, naar muziek geluisterd, gebeld naar simon ivm aankomsttijd.. In Couvin zag ik Simon net voorbijsjezen, draaien en kamp was begonnen... Maar dat is een ander verhaal.



PS: De dag erna was mijn bagage al aangekomen in Olloy-City-Downtown-The-City, mijn zwembroek om in deze rivier te plonzen en mijn tandpasta en zo.

bijna

Eergisteren was dus aan het zwembad zitten op het gemak en wat kaartspellekes meespelen. Savons ben ik aan tafel gearriveerd bij de Bulgaren. Ik ben samen met hen weggeweest, maar zij moesten zonodig counterstriken (zo passee). Zelf heb ik nogmaals mijn mails gecheckt.
Terug in het hotel rond 23u20 of zo, wat ik geen uur vond. Ik ging kijken op het dak, maar daar was niemand. Er leek echter wel een dol feestje aan de gang op een overzet boot in de haven.
Na een toertje langs het water op pier wou ik piepen in die overzet, tot ik de "vertrouwelijke" WIESJ hoorde. Juist ja, de Polen bouwden hun eigen feestje voor de boot, want het was een closed party...
Er waren ook twee meisjes aanwezige die ze eens opgescharreld hadden in een bar. Met ene ervan heb ik (voor het onderhoud van de taal) de ganse avond frans gesproken... Kort nadat ik er bij kwam gingen de Polen helium balonnen gaan stelen op de overzetboot. Moraal van het verhaal: Ouzo is niet goed, helium is te tof en Polen zijn eigenlijk wel nog sjieke gasten.

Gisteren dus doorgeslapen tot in de namiddag.
Omdat ik wel wat honger had ben ik met Deja een burger gaan boefen om er tegen te kunnen. In de restaurant daardoor bijna niks gegeten... Ik zat bij de Bulgaren aan tafel en die inviteerden me om bij hen te komen savons. Het was echter een drankstonde van russisch formaat waar ik niet aan deel genomen heb.
Niki deed deel van zijn levensverhaal, mede door de menta, raki, ouzo en metaxa. Maar het was me wel het verhaal... (2 jaar canada, 1,5 jaar israel, 4 maand frankrijk, meestal zonder iets op zak)
Bulgaren zijn nog toffe gasten, maar ze drinken beetje veel.
Iedere nationaliteit waartegen ik sprak wou mij eigenlijk duidelijk maken dat zijn land leeft op alcohol, presenteerde me vol trots hun vergif en als ik sprak dat ik liever belgisch bier heb menen zij het beste bier te hebben... jeetje toch...

Vandaag was het wijnproeverkesdag. In de voormiddag de gewone lessen, geluisterd links en rechts hoe ze het gisteren gesteld hadden in de bergen (de brossers). In de namiddag gingen we dus met de bus naar een wijnding waar we een proeverke kregen. Maar twas rooie wijn et ca ne me plait pas.
Ondertussen heb ik mijn busticket gekocht (21u45). Ik ben net gaan vragen in de restaurant of ik niet kan voor eten, maar it's impossible... MALAGAS! Dan maar weer zo'n vette burger.
Veel mensen wilden eigenlijk wel mijn emailadres hebben... Maarja, wat heb ik daar aan :p. Ik zie het nu al voor me "als je eens in Bulgarije bent moet je zeker bellen" en "waar blijven je foto's" en weet ik veel.
Een zoveelste reeks mensen leren kennen voor een tijdelijke periode, dat lukt wel om te vergeten.

Hoop op een rustige terugweg.

fout

gisteren geplonsd, gaan eten met de bulgaren, cybercafe met de bulgaren,
feestje op de pier tot veel te laat in de nacht
vanmorgen door mijn wekker geslapen en wakker geworden door de cleaning lady
omdat ik al te laat was voor alles heb ik mij gedraaid en er van geprofiteerd
dus vandaag heb ik geslapen ...
maar ik zal dan eens goed typen als ik tijd heb

geen nieuws goed nieuws

Zondag avond was het restaurant voorzien van 1 lange tafel waar iedereen (behalve de leraars) ongeveer aan zat om naar de voetbal te kijken. Niet veel mensen bleven tot na de verlengingen, omdat het zo'n saaie match was...
Na het eten ging ik kijken op het dak, maar daar was niemand (noch in mijn kamer). Dan maar gaan aankloppen bij de andere Tsjechische kamer, waar gans hun populatie zat meloen te boefen. Ik moest per se eens van hun lokale drank nippen, wat me niet goed beviel. Die mannen zijn echt verzot op alles wat meer dan 20 graden is, deze apetizer was er 45 of zo. Na twee glazen heb ik daar mijn schoep afgekuisd en ben ik naar bed geweest.Om vijf uur dertig werd ik wakker omdat het licht aan lag in de kamer... Libor slaapt met zijn hoofd naast de schakelaars, weetje...

In de morgend goed opgestaan, goed gegeten, bus binnen. De hele voormiddag was best interessant: windmolens, domotica en energie in gebouwen. Veel PV (photovoltaic, zonnepaneel) zit daar wel niet in, tot grote ergernis van sommige studenten. Mijn vragen blijven meestal onbeantwoord omdat de leraars er niet veel van begrijpen en ik de moeite niet meer doe om nog een vraag te stellen op de duur. Maar na de les van Ligneel (Belg) ging ik hem nog gaan vragen of hij meer info had over zelf windmolens maken :). Hij zal me eens wat links geven, vroeg of ik niet geinteresseerd was in een project in dit gebied voor in mijn derde jaar en deed mijn interesse groeien voor eventueel een erasmus te doen.
Kort nadat ik het gans zag zitten (ben het wat gewend aan het worden, na een week en half), begon nostalgische wies. te denken aan "3 maand geen scouts" (en evt. leidings te kort), te weinig kunnen vertellen omdat mijn engels (en vooral hun engels hier) niet goed genoeg is, het jeugdhuis, belgische regen (:p). Kzal toch paar keer peizen eer ik het echt overweeg.In de namiddag ook les, over gebouwen weer.
Achter de les wat gekaart aan het zwembad met Bulgarije en Cyprus. "Malagas" noemde het spel, "asshole" in het engels... De verliezer moest drie keer luid roepen vanop het gebouw naar beneden in het Grieks dat hij asshole is... Vaneigens...Voor het eten zat ik aan tafel met de drie associale Bulgaren, Cyprus en Roemenie. Alszo heb ik 1 van mijn doelen bereikt hier in Patra: met iedereen eens aan tafel gezeten hebben. Mijn andere zullen er niet van komen denk ik(van het balkon in het zwembad springen 's nachts, maar ze sluiten de deuren 's nachts. Buiten slapen, maar zelfde reden als voorgaande. Bij elke leraar eens in de auto gezeten hebben, maar ik maakte dat doel aan toen ik nog dacht dat er geen bus zou zijn).
We hebben een nieuwe serveuse, een enorm slechte, tzou een reden zijn om niet terug te keren. Ik vroeg namelijk extra kaas, naast de drie korrels die ik gekregen had, voor op mijn spaghetti. Deze heb ik gekregen toen mijn spaghetti al weg was (jah, 21u30 is laat genoeg ze). Op hetzelfde moment dat ik de kaas kreeg, vroeg iemand van onze tafel "what about my spaghetti". Hij had er gewoon nog geen gekregen...
Na het eten terug op het dak met Tsjechie en Cyprus een meloentje gegeten. Deze avond kropen de Tsjechen verwonderlijk vroeg in hun nest. Kort erna kwamen de drie asso's op het dak gekropen, waarvan ik nu moet zeggen dat het enkel het meisje is dat haar mond niet open doet (in het engels). Ze vroegen om mijn foto's te bekijken en ik moest hen dan uitleggen hoe zij zo'n foto's moeten maken. Ik moest hen eerst nog uitleggen wat ISO, Shutter en Focal Length zijn, en toen snapten ze een beejte dat het best wel moeilijk is met compactcamera's waarop je niks kan regelen... Het lag niet aan hen, want ik had evenveel moeite de week ervoor met de Belgen en hun kleine Nikon.
Heb achterna nog wat zitten babbelen met Marius (:), nee niet van de sala, maar van Cyprus). Blijkbaar hebben ze daar nog steeds legerplicht. Ze hebben te kiezen aan hun 18: eerst studeren of eerst leger, maar ze zullen het doen. Waar zijn vrienden bijna klaar zijn met hun 2 jaar legerplicht, moet hij volgend jaar nog beginnen...

In de morgen weer fris en monster. Mensen komen al naast mij zitten op de bus nu. In klas ging het terug over totaal iets anders dan PV-systemen. In de namiddag hadden we terug les in plaats van labo. Veel mensen ontzagen hen dit en dus zaten we alles samen met 10 man in de les. Heel jammer want het was eindelijk een goede leerkracht die wist waarover hij praatte en goed Engels sprak. Onderwerp vond ik ook interessant (maar was buiten de lijn, alweer): airco op zonnestraling! Airco, weetje, is een zeer grote vervuiler (want het verbruikt te veel voor wat je er aan hebt).
Na de les nog eens in het zop gesprongen. Kort nadat de volleybal erbij kwam (nee geen vette man, een plastic volleybal), sneuvelde er al een glas... Ik ben dan mijn appeltje gaan eten, nog wat blikjes gaan halen in DIA Discount en even gaan piepen of ik op internet kon in de kamer. Spijtig, want alle Tsjechen komen surfen in onze kamer en zo komt het dat ik met een vertraging zit in het bloggen.
Dan maar terug gaan plonzen. Een of andere local (met 's werelds irritantste stem ooit) die ook in de les zit had mij zien zwemmen en vroeger achter een "competition". Ik had hem vorige week al een paar keer iemand zien afkuisen. In een 12meter badje hangt het vooral af van je start... Wel, ik moet goed gestart zijn :). Roemenie stond wat te lachen aan de zijkant(niet met ik): in de les wordt enorm veel gesproken (als het dan eens over PV-systems gaat) over "small and efficient". Na met een halve lengte voorsprong te winnen, ging hij snel met iemand anders babbelen. Ik was beetje euforisch dat ik nog steeds iets van zwemconditie heb (maar niet op langere afstand).
1 van de mannen van Cyprus bleef ganstijd in de ondiepen. Hij kwam naar mij of ik hem niet wou leren zwemmen... Ajaj, als goede leraar (zo gaat dat hier in Griekenland toch) heb ik hem naar iemand anders doorverwezen omdat ik geen geduld heb om goede leraar te zijn. De twee Roemenen (Mihaj en Deja) heb zich er dan over ontfermd. Erg moeilijk om iemand met watervrees te overtuigen plat te liggen op het water... Maar morgen (vandaag dus) wil hij terug proberen.
De twee Roemenen zelf zwemmen met een kraaiepoot als ze crawl zwemmen (ze doen de beweging van schoolslag) en vlinderslag met hun benen als ze schoolslag zwemmen. Ze hebben op zichzelf leren zwemmen, zoals Sammeke: in de rivier thuis.In de lobby wachte ik op iemand om te gaan eten. Een van de 3 aparte Bulgaren was de eerste. Onderweg naar het restaurant raadde hij mij zijn lokale drank aan(oh neen, nog zo-enen): Rakir. Hij legde me het volledige proces uit hoe ze daar zelf brouwen, proeven, testen... (je kan inbeelden hoe ver het restaurant is).
Door met hem mee te wandelen zat ik dus terug aan tafel met de mensen van gisteren. De serveuse deed terug haar best: tussen maaltijd en dessert zat een uur of zo. Er waren al 12 mensen weggegaan zonder. Ook bij het afrekenen deed ze moeilijk. Tijdens het eten toonden de Bulgaar en de Cyprioten mij hun foto's van de zonsondergangen en vroegen of het goed was. Jemineetje toch, een zonsondergang is zo moeilijk, want er bestaan maar 1 miljard dezelfde foto's, maar leg dat eens uit he. En waarom aanschouwen ze mij als een professional, terwijl de Tsjechen rondlopen met kanonnen van camera's van 600 euro tstuk (minstens, in nieuwwaarde althans :p, want meeste zijn tweedehands).
Na het eten terug op het dak mijn babbeltje gedaan, maar gezien iedereen weer te lui was om engels te spreken ben ik vroeger naar bed gegaan. Op de kamer nog met Libor en Honza gekeken naar het einde van Arachnophobia :), met de nodige gilletjes (twas bijna ne girls night, maar met meloen en gele melk met gas op).

Deze morgen sneller dan ooit opgestaan, psst psst (deo), njamnjam en bus binnen. Aan het tweede rood licht op de weg naar school (en er zijn er zo wat) viel de bus stil. Toen hij weer startte stonden we over de lichten en kon de chauffeur niet zien welk kleur het licht was (rood dus), met veel geclaxonneer als gevolg. Ieder volgend rood licht was het ongeveer hetzelfde verhaaltje: de bus vertraagde voor een auto die net aanzette voor een groen licht, viel stil en bolde tot midden het kruispunt, en startte op het "verkeerde moment". Na een licht of 6, en een keer of 20 stilvallen was de motor verzopen en mochten we te voet verder gaan. Half uurtje stapperdestap en de les kon beginnen. In de pauze kwam Cyprus met een veel te kleine catalogus op mij af, om te vragen of ik advies kon geven welk camera ze moesten kopen. Gelukkig kwam een Tsjech mij helpen om hen duidelijk te maken dat ze dat beter in de omgeving in een winkel kopen, voor mocht er iets aan schelen. De les na de pauze heb ik opgeofferd (de eerste!) om te typen, email, blog en taak.

hail to the busdriver busdriver busdriver

Gisteren kort na heb bloggen gecrashd. Een uur geslapen of zo en niet meer wakker willen worden... Aan tafel wat zitten indommelen zo nu en dan, maar de Bulgaren waarmee ek aan tafel zeiden wat ik zelf ook dacht "je bent hier persies niet elke dag", daarbij, ik had het beloofd de dag ervoor van mee te gaan met de groep.
Een Bulgaar overtuigde de serveuse van onze restaurant ervan om mee te gaan. Om 0u30 of zo waren we dan eindelijk in de IDclub, dure bwote, maar er was wel goede ambiance (allez, onder ons toch). Wel weer hilarische periekelen geconstateerd: Teja (1 vd Roemenen, die die niet op Superman lijkt, maar op Jack van in LOST) stond nogal snel te babbelen/dansen/kussen met de serveuse. Hij had enkele dagen ervoor al gevraagd of ze niet meeging naar een cafe na het werk, maar ze was dan niet komen opdagen. Hij was dus eigenlijk eerst (en daarbij, tis ECHT nen toffen [niet in de ironische zin bedoelek, je weet wel jeugdhuizers en zeescouties], dus kgunnet em meer dan de Bulgaar), tot grote jaloezie van de Bulgaar. Hij was vol van "party party" voor we in de club waren, na tien minuutjes stond hij toch redelijk stil over de leuning :).
Ik was na een half uurtje in de club terug wakker, en waar ik om elf uur binnen de minuut vertrokken zou zijn, heb ik dus van 4u tot 4u30 nog liggen woelen...

Vanmorgen wonder bij wonder snel uit mijn nest. Denk dat het mede (ja vergeten te melden) komt metdat mijn diarree over is, en dat ik me vandaag eindelijk gans goed in mijn vel voel, heb zelfs gedroomd over hier in patras.
Om negen uur de bus op naar Olympia, want vandaag was het vrije-dag/bezoek-olympia-strand-met-zand dag. In de bus geen vijf minuten wakker geweest, over de ganse dag (mooi zo wies., dat is mooi 4u slaap ingehaald). In Olympia boeiden de standbeelders int museum en de steenbrokken buiten mij enorm weinig, maar heb er toch 2 uur rondgelopen. Dan de bus op naar het strand met zand. Eerst gegeten wel. Dat was ook nog tof. Samen met Cyprus en Roemenie gaan eten. Erg handig, als je weet dat Cyprus ook grieks spreekt.
Ze bestelden voor ons (roemenie en ik) varkensbrochetten en voor henzelf drie schotels zeevruchten. Toen het eten er aan kwam bleek dat 1 zeevruchtschotel genoeg was voor 3 man...
Michael, Teja en ik hebben dan maar een zeevruchtschotel opgegeten nog. Heel goed uitgekomen: 11 euro per persoon, drank incluis voor eten voor 12 man (waarvan we voor 9 man gegeten hebben). Eindelijk een grote maaltijd. Daarna het strand op, BAKKEND heet zand (snel lopen dus) en ik was mijn zwengerief vergeten. Maar gezien het toch zo warm was, heb ik mijn kleren kunnen droog dragen voor ik de bus terug op moest.
In de bus terug geslapen, ook wat door de zon, want als ik in gans griekenland kleur zal opgelopen hebben was het vandaag.
In het hotel snel een douche genomen, want Libor en Honza moesten hun verse meloens te weke leggen om af te koelen. Daarna mijn kleren gewassen die nu hangen te drogen.

Verklaring van de titel:vandaag was het een goede chauffeur, die niet plots weg was en zich aan de griekse regels hield (2 rijvakken gebruik je als 4), met minder claxonerende autos als gevolg...

let's go to the beach/disco

De chauffeur werd weer gek en is weer vertrokken met maar de helft van het volk mee. In het hotel een douche genomen en het dak op, in de schaduw een dutje gedaan. Na mijn dutje deden de Bulgaren sympathiek en vroegen ze of ek niet mee kaartte met hen. Na nog een korte discussie gaan eten.
Zat aan tafel met Polen, die niets bestellen van drinken, enkel het water dat je hier altijd krijgt. Zij gaan altijd vroeg weg dus ben ik mij nog bij de twee Roemenen gaan zetten. Samen met hen ging ik eerst nog in "tstraatje" enen gaan drinken, maar cyprus ging naar het hotel dus zijn we meegeweest. Een half uur later zat iedereen terug op het dak, a happy family te wezen.
Heb me bij deze ook verexcuseert bij de leraar van smorgens voor het mijn passieve aanwezigheid. Maar hij was zeer begripvol zal ik maar zeggen (lees: aan het sleren...).
Rond 1 uur bedje binnen.

Deze morgen was de eerste les van Benda, dezelfde als waar ik gisteren bij sliep. Er was een leraar in klas die hetzelfde voor had als ik gisteren (knikkebollen). En inderdaad, 1001 foto's, de camera erop, ... Heel hilarisch. De andere lessen waren van Ligneel, een Belg. Dat was in goed engels en interessant: zelf collectoren (om water te warmen met de zon) maken voor niet veel geld (200 euro voor 1,4 vierkante meter). Er waren veel vragen achteraf, dus het had goed aangeslaan. Een andere leraar (Stathatos) zijn doe-het-zelf les sloeg totaal niet aan, de prijs was te hoog (dye sensitized solar cells, om elektriciteit op te wekken : 1 $ per vierkante cm!!! dat is 10000 euro voor een vierkante meter die je al bij al 100 watt oplevert of zo... niet de moeite dus. Wel interessant is dat het doorzichtig is en dus te gebruiken is als raam!).
Om 12u stopte de les, de bus binnen naar het strand (na de lunch). Dat strand was weer een ontgoochelende hoop keien en het begon bovendien te regenen. Er werd afgesproken om vanavond met iedereen, niet in aparte klieken naar 1 disco te gaan. Dat word spannnend.

In het terugkeren in een machtige oude bus gezeten, echt cool zo oud dat die bus was...

smile, you're on the big screen

Tiens, kzit in de bibliotheek en alles is hier in het Duits...

Waar waren we gebleven. Vergeten te melden, voor de goeikoop hebben we gisteren in het winkeltje aan de overkant een paletje bier gekocht. In het hotel heeft er nog niemand op zijn oren gekregen dat de minibarinhoud naast die frigo staat en er andere dingen in zitten. (maar mijn paletje staat gewoon in mijn kast). Die Polen hadden dat gedaan en tis maar een kleine geste om dat terug te doen he: savonds gewoon je rugzak vullen met pintjes en je kan zo meteen iemand trakteren :) (ze kosten 43 cent per blik, halve liters, je kan er niet echt aan gekloot zijn vindek).
Na het bloggen gisteren ben ek naar beneden gaan wachten op iemand die naar het restaurant vertrok. Maar ik ben toch ingedommeld dan (eindelijk). Toen ik wakker werd was mijn gsm plat en wist ik dus niet hoe laat het was. Ik ben dan maar vertrokken naar het hotel en heb daar wat foto's getrokken van de zonsondergang en van de kathedraal aan de andere kant van de straat (kzal ze straks uploaden op gfoto).
Ik zat terug aan tafel met die twee Roemenen (ja, tzijn Roemenen die in Denemarken studeren..). Na het eten ben ik met hen nog iets gaan drinken in een cafe waar die Polen vaak gaan. Het is er namelijk goedkoper dan in Belgie zelfs (2 euro voor een halve liter), maar dat merk je wel aan de accomodatie: tuinstoelen, 1 toilet voor mannen en vrouwen zonder slot op. Het lijkt meer op een night shop met een terras. De Polen gaan naar daar omdat zij niet veel geld hebben. Als je daar werkt heb je 250 euro, aan den dop heb je 150 euro per maand... Je zou voor minder in de Belgische bouw beginnen.
Na dat pintje zijn we doorgeweest, 1 ervan had zijn knie gestoten en hij was kapot...
Terug in het hotel ging ik toch nog eens kijken op het dak, want er zat een Pool in de les voor de camera te zwaaien met een blad "tonight party in the roof garden byob".
Daar zaten echter de Tsjechen te socializen met Spaanse mensen die hier al een gans jaar zijn op Erasmus. Dat was best een gezellige boel. Ze waren heel blij met hetgeen uit mijn rugzak kwam, tis maar 1/10 van de prijs van de hotel bar zelf :). Ook even ge polst hoe dat nu zat met roken hier in Griekenland: je mag roken gedurende les als de leraar zelf ook rookt... tsssss. Bijgevolg terug niet vroeg (ook niet laat) in bed gekropen...

Deze morgen terug een hard time waking up. Het eten smaakte me deze keer wel en ik heb geen koffie gedronken (je kan er hier je lepel in rechtzetten, ik voel mijn bloed te hard pompen van die koffie hier dus liever niet...). Snel de bus binnen, want hij stopte maar 3 minuutjes deze keer. Gisteren heeft hij namelijk (wonder o wonder) een bekeuring gekregen. De bus was maar voor de helft gevuld. Er zijn er veel die er hier een dagje van tussen willen (de Tsjechen en de Polen hebben dat al gedaan), dus vandaag ontbrak er zeker 30 man in de les... Snodaards.
Omdat ik erg moe was heb ik me deze keer achteraan in de klas gezet, om ongegeneerd te kunnen dommelen mocht ik het voelen aankomen.
Dat was wel een hilarische zet, want ik ben inderdaad ingedommeld. Toen ik weer bij positieven kwam zat iedereen te glimlachen naar mij. Yann zei dat ik blijkbaar op het groot scherm moet geweest zijn en dat iedereen met een camera wel een foto heeft gemaakt, zelfs de leraars.

Het deed me deugd... Over de middag was er (door gebrek aan studenten) veel pizza voor iedereen, eindelijk eens een goed middagmaal. Nu zit iedereen weer wat op internet, want onze opdracht is nog steeds niet duidelijk genoeg...