geen nieuws goed nieuws

Zondag avond was het restaurant voorzien van 1 lange tafel waar iedereen (behalve de leraars) ongeveer aan zat om naar de voetbal te kijken. Niet veel mensen bleven tot na de verlengingen, omdat het zo'n saaie match was...
Na het eten ging ik kijken op het dak, maar daar was niemand (noch in mijn kamer). Dan maar gaan aankloppen bij de andere Tsjechische kamer, waar gans hun populatie zat meloen te boefen. Ik moest per se eens van hun lokale drank nippen, wat me niet goed beviel. Die mannen zijn echt verzot op alles wat meer dan 20 graden is, deze apetizer was er 45 of zo. Na twee glazen heb ik daar mijn schoep afgekuisd en ben ik naar bed geweest.Om vijf uur dertig werd ik wakker omdat het licht aan lag in de kamer... Libor slaapt met zijn hoofd naast de schakelaars, weetje...

In de morgend goed opgestaan, goed gegeten, bus binnen. De hele voormiddag was best interessant: windmolens, domotica en energie in gebouwen. Veel PV (photovoltaic, zonnepaneel) zit daar wel niet in, tot grote ergernis van sommige studenten. Mijn vragen blijven meestal onbeantwoord omdat de leraars er niet veel van begrijpen en ik de moeite niet meer doe om nog een vraag te stellen op de duur. Maar na de les van Ligneel (Belg) ging ik hem nog gaan vragen of hij meer info had over zelf windmolens maken :). Hij zal me eens wat links geven, vroeg of ik niet geinteresseerd was in een project in dit gebied voor in mijn derde jaar en deed mijn interesse groeien voor eventueel een erasmus te doen.
Kort nadat ik het gans zag zitten (ben het wat gewend aan het worden, na een week en half), begon nostalgische wies. te denken aan "3 maand geen scouts" (en evt. leidings te kort), te weinig kunnen vertellen omdat mijn engels (en vooral hun engels hier) niet goed genoeg is, het jeugdhuis, belgische regen (:p). Kzal toch paar keer peizen eer ik het echt overweeg.In de namiddag ook les, over gebouwen weer.
Achter de les wat gekaart aan het zwembad met Bulgarije en Cyprus. "Malagas" noemde het spel, "asshole" in het engels... De verliezer moest drie keer luid roepen vanop het gebouw naar beneden in het Grieks dat hij asshole is... Vaneigens...Voor het eten zat ik aan tafel met de drie associale Bulgaren, Cyprus en Roemenie. Alszo heb ik 1 van mijn doelen bereikt hier in Patra: met iedereen eens aan tafel gezeten hebben. Mijn andere zullen er niet van komen denk ik(van het balkon in het zwembad springen 's nachts, maar ze sluiten de deuren 's nachts. Buiten slapen, maar zelfde reden als voorgaande. Bij elke leraar eens in de auto gezeten hebben, maar ik maakte dat doel aan toen ik nog dacht dat er geen bus zou zijn).
We hebben een nieuwe serveuse, een enorm slechte, tzou een reden zijn om niet terug te keren. Ik vroeg namelijk extra kaas, naast de drie korrels die ik gekregen had, voor op mijn spaghetti. Deze heb ik gekregen toen mijn spaghetti al weg was (jah, 21u30 is laat genoeg ze). Op hetzelfde moment dat ik de kaas kreeg, vroeg iemand van onze tafel "what about my spaghetti". Hij had er gewoon nog geen gekregen...
Na het eten terug op het dak met Tsjechie en Cyprus een meloentje gegeten. Deze avond kropen de Tsjechen verwonderlijk vroeg in hun nest. Kort erna kwamen de drie asso's op het dak gekropen, waarvan ik nu moet zeggen dat het enkel het meisje is dat haar mond niet open doet (in het engels). Ze vroegen om mijn foto's te bekijken en ik moest hen dan uitleggen hoe zij zo'n foto's moeten maken. Ik moest hen eerst nog uitleggen wat ISO, Shutter en Focal Length zijn, en toen snapten ze een beejte dat het best wel moeilijk is met compactcamera's waarop je niks kan regelen... Het lag niet aan hen, want ik had evenveel moeite de week ervoor met de Belgen en hun kleine Nikon.
Heb achterna nog wat zitten babbelen met Marius (:), nee niet van de sala, maar van Cyprus). Blijkbaar hebben ze daar nog steeds legerplicht. Ze hebben te kiezen aan hun 18: eerst studeren of eerst leger, maar ze zullen het doen. Waar zijn vrienden bijna klaar zijn met hun 2 jaar legerplicht, moet hij volgend jaar nog beginnen...

In de morgen weer fris en monster. Mensen komen al naast mij zitten op de bus nu. In klas ging het terug over totaal iets anders dan PV-systemen. In de namiddag hadden we terug les in plaats van labo. Veel mensen ontzagen hen dit en dus zaten we alles samen met 10 man in de les. Heel jammer want het was eindelijk een goede leerkracht die wist waarover hij praatte en goed Engels sprak. Onderwerp vond ik ook interessant (maar was buiten de lijn, alweer): airco op zonnestraling! Airco, weetje, is een zeer grote vervuiler (want het verbruikt te veel voor wat je er aan hebt).
Na de les nog eens in het zop gesprongen. Kort nadat de volleybal erbij kwam (nee geen vette man, een plastic volleybal), sneuvelde er al een glas... Ik ben dan mijn appeltje gaan eten, nog wat blikjes gaan halen in DIA Discount en even gaan piepen of ik op internet kon in de kamer. Spijtig, want alle Tsjechen komen surfen in onze kamer en zo komt het dat ik met een vertraging zit in het bloggen.
Dan maar terug gaan plonzen. Een of andere local (met 's werelds irritantste stem ooit) die ook in de les zit had mij zien zwemmen en vroeger achter een "competition". Ik had hem vorige week al een paar keer iemand zien afkuisen. In een 12meter badje hangt het vooral af van je start... Wel, ik moet goed gestart zijn :). Roemenie stond wat te lachen aan de zijkant(niet met ik): in de les wordt enorm veel gesproken (als het dan eens over PV-systems gaat) over "small and efficient". Na met een halve lengte voorsprong te winnen, ging hij snel met iemand anders babbelen. Ik was beetje euforisch dat ik nog steeds iets van zwemconditie heb (maar niet op langere afstand).
1 van de mannen van Cyprus bleef ganstijd in de ondiepen. Hij kwam naar mij of ik hem niet wou leren zwemmen... Ajaj, als goede leraar (zo gaat dat hier in Griekenland toch) heb ik hem naar iemand anders doorverwezen omdat ik geen geduld heb om goede leraar te zijn. De twee Roemenen (Mihaj en Deja) heb zich er dan over ontfermd. Erg moeilijk om iemand met watervrees te overtuigen plat te liggen op het water... Maar morgen (vandaag dus) wil hij terug proberen.
De twee Roemenen zelf zwemmen met een kraaiepoot als ze crawl zwemmen (ze doen de beweging van schoolslag) en vlinderslag met hun benen als ze schoolslag zwemmen. Ze hebben op zichzelf leren zwemmen, zoals Sammeke: in de rivier thuis.In de lobby wachte ik op iemand om te gaan eten. Een van de 3 aparte Bulgaren was de eerste. Onderweg naar het restaurant raadde hij mij zijn lokale drank aan(oh neen, nog zo-enen): Rakir. Hij legde me het volledige proces uit hoe ze daar zelf brouwen, proeven, testen... (je kan inbeelden hoe ver het restaurant is).
Door met hem mee te wandelen zat ik dus terug aan tafel met de mensen van gisteren. De serveuse deed terug haar best: tussen maaltijd en dessert zat een uur of zo. Er waren al 12 mensen weggegaan zonder. Ook bij het afrekenen deed ze moeilijk. Tijdens het eten toonden de Bulgaar en de Cyprioten mij hun foto's van de zonsondergangen en vroegen of het goed was. Jemineetje toch, een zonsondergang is zo moeilijk, want er bestaan maar 1 miljard dezelfde foto's, maar leg dat eens uit he. En waarom aanschouwen ze mij als een professional, terwijl de Tsjechen rondlopen met kanonnen van camera's van 600 euro tstuk (minstens, in nieuwwaarde althans :p, want meeste zijn tweedehands).
Na het eten terug op het dak mijn babbeltje gedaan, maar gezien iedereen weer te lui was om engels te spreken ben ik vroeger naar bed gegaan. Op de kamer nog met Libor en Honza gekeken naar het einde van Arachnophobia :), met de nodige gilletjes (twas bijna ne girls night, maar met meloen en gele melk met gas op).

Deze morgen sneller dan ooit opgestaan, psst psst (deo), njamnjam en bus binnen. Aan het tweede rood licht op de weg naar school (en er zijn er zo wat) viel de bus stil. Toen hij weer startte stonden we over de lichten en kon de chauffeur niet zien welk kleur het licht was (rood dus), met veel geclaxonneer als gevolg. Ieder volgend rood licht was het ongeveer hetzelfde verhaaltje: de bus vertraagde voor een auto die net aanzette voor een groen licht, viel stil en bolde tot midden het kruispunt, en startte op het "verkeerde moment". Na een licht of 6, en een keer of 20 stilvallen was de motor verzopen en mochten we te voet verder gaan. Half uurtje stapperdestap en de les kon beginnen. In de pauze kwam Cyprus met een veel te kleine catalogus op mij af, om te vragen of ik advies kon geven welk camera ze moesten kopen. Gelukkig kwam een Tsjech mij helpen om hen duidelijk te maken dat ze dat beter in de omgeving in een winkel kopen, voor mocht er iets aan schelen. De les na de pauze heb ik opgeofferd (de eerste!) om te typen, email, blog en taak.