terugtocht

Na mijn laatste post ben ik naar Mr. Burger een burger gaan eten, want in het restaurant mocht ik niet vroeger eten. Daarna ben ik op het dak nog wat sociaal gaan doen met de rest van de commune. Ik ben nog met hen meegegaan naar het restaurant om daar dan iedereen in 1 keer goodbye te kunnen zwaaien. (ondertussen kreeg ik ook een papiertje in de hand da wou zeggen "geslaagd voor dit opleidingsonderdeel" veronderstel ik)

Van daaruit naar de bus. De rit zelf heb ik constant geslapen. Bij het uitstappen (zo rond 1u en een sieke) kwamen 1001 gasten mij een taxirit aanbieden, die ik vriendelijk weigerde (wat hen erg op stang jaagde).
Eigenlijk had ik beter "ja" gezegd, want ik bleek in een buitenwijk tussen de straathonden te zitten en veel herkenningspunten waren er niet. Op goed geluk heb ik een straat afgetert en ik zag plots de akropolis dus wist waar ik heen moest.
Ik ben dus terug vrij laat in de jeugdherberg aangekomen (maar mijn timing klopte wel! ik had 45 minuten stappen gerekend en het waren er 55). In de kamer waren twee meisjes nog aan het douchen, ik was wel geschrokken (dacht dat mannen en vrouwen aparte dromitories waren) en keek nog eens naar het kamernummer...
Bijna ingedommeld kwam er nog een jap binnen gesukkeld, zelfde verhaal als het mijne... (welja, in het donker lijk ik ook een meisje he).
Bijna ingedommeld ging één van die meisjes haar discoteek (lees: gsm) af.

Na een korte nacht vroegtijdig op de been (vliegtuig om 13u.. en ik was al op stap om 9u). Naar de bus gewandeld, daar wat gekeken naar de wacht aan het parlement en om 10u op de bus.
Om 11u was ik dus mooi 2u voortijd. Voor mij aan de gate stond een amerikaan heisa te maken over honeymoon en zijn vrouw die spoorloos was en dat het de stewardess haar schuld ging zijn dat ze niet wou omroepen enz enz enz, bleek dat het om een vlucht van een andere maatschappij was naar milaan, net voor de onze.

Toen we mochten boarden stond ik te kletsen met twee gezapige amerikaanse negerinnen, die ook lachten met mr. honeymoon en die francaise net voor mij die ook hetzelfde verhaal had gedaan en gewiekst voorkroop. (ik had aan die negerinnen eerst alles veraald van die franse meet, handig zeg taalvaardigheid! en niemand die dat verwacht van een 20 jarige zo blijkt!)

Vlucht 15 minuten vertraging -> nog 45 minuten om mijn gate te vinden in milaan... Alleen werd het nog erger... Aan de grond in milaan was de laadbrug aan tuiten, waardoor mij nog 10 minuten resteerden om mijn gate te vinden.
Goede aanduiding en het feit dat deze luchthaven als 2 druppels op die van Rome lijkt (die ik ondertussen wel ken) zorgden dat ik zelfs niet de laatste was om te boarden!
Het vliegtuig was er een met de motoren achteraan aan de staart (ipv onder de vleugels), bijgevolg een zeer rustige stille vlucht, over de heldere alpen met een ijsje in de hand als tussendoortje!
In Brussel gebeurde natuurlijk de kak die ik verwacht had, mijn bagage kon onmogelijk in 10 minuten van vliegtuig verkruipen... Kampadres nalaten en op de trein naar de ardennen!
Wel jammer, ik heb daar zelf veel moederlief staan opwachten, op televisie veel sporters etc. zien buitenkomen uit dat gat waar al die mensen wachten voor hen, en voor mij... Een trein op -1 als ik me haast...

In brussel zuid was er een vertraging van de trein, waardoor in in charleroi zuid 5 minuten had om mijn boemeltrein te vinden (maar ik had maar 1 rugzakje dus geen probleem). Onderweg gebeld met vader, naar muziek geluisterd, gebeld naar simon ivm aankomsttijd.. In Couvin zag ik Simon net voorbijsjezen, draaien en kamp was begonnen... Maar dat is een ander verhaal.



PS: De dag erna was mijn bagage al aangekomen in Olloy-City-Downtown-The-City, mijn zwembroek om in deze rivier te plonzen en mijn tandpasta en zo.